Dzięki książce poznasz burzliwe dzieje życia dr Wandy Półtawskiej, obejmujące takie wydarzenia, jak wyrok śmierci za działalność w Szarych Szeregach, cztery lata przeżyte w obozie koncentracyjnym w Ravensbrck i przeprowadzona tam przez niemieckich lekarzy operacja pseudomedyczna, cudowne uzdrowienie z choroby nowotworowej za wstawiennictwem Ojca Pio, kilkudziesięcioletnia współpraca z księdzem Karolem Wojtyłą, biskupem, arcybiskupem, kardynałem i papieżem Janem Pawłem II, wszechstronna pomoc udzielona niezliczonym tysiącom ludzi, pomysł Deklaracji Wiary medyków i wiele innych. To wspaniała opowieść o łasce ponad stu lat aktywnego życia. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://edycja.pl

Kiedy "Odziedziczone marzenia" ukazały się po raz pierwszy, Barack Obama miał 34 lata i dopiero zaczynał polityczną karierę. Był idealistą, wierzył w siłę oddolnego działania, chciał mobilizować ludzi do walki o lepszy los. Ale żeby wytyczyć ścieżkę, którą mają podążyć inni, trzeba najpierw zrozumieć drogę, jaką się samemu przebyło. Dla młodego Baracka, syna białej Amerykanki i czarnego Kenijczyka, wychowanego w latach sześćdziesiątych XX wieku w białej rodzinie i kulturowym tyglu Hawajów, oznaczało to podróż śladami ojca, którego nie zdążył poznać, aż do sedna jego afrykańskiej tożsamości. Zapis tej podróży to nie tylko wzruszająca rodzinna saga i opowieść o decydujących latach przyszłego prezydenta Stanów Zjednoczonych, ale także niezwykła przygodowo-etnograficzna opowieść o Kenii oraz inspirująca historia poszukującego tożsamości "pół-białego" w świecie, który nie toleruje połowicznych rozwiązań. Na tych stronicach znalazł się zapis osobistej podróży wewnętrznej — zapis starań młodego chłopaka, który poszukiwał ojca, ale zarazem sensu własnego życia jako czarnego Amerykanina. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

"Otylia. Moja historia" to intymna i przejmująca opowieść o życiu wielkiej sportsmenki, którą los wyniósł na piedestał, by strącić w przepaść. Słynna pływaczka otwiera się przed czytelnikami, by na własnym przykładzie pokazać, jak ulotne potrafią być chwile szczęścia. W kobiecie, która wydaje się twarda jak stal, widzimy osobę wrażliwą i dojrzałą, która zdołała się podnieść po najtragiczniejszym z ciosów. „Chcę, by czytając tę książkę, ludzie odnaleźli w niej cząstkę siebie. I zrozumieli, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście”, mówi mistrzyni. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://www.empik.com

Stone, jedna z najbardziej znanych aktorek na świecie, doznała rozległego wylewu, który kosztował ją nie tylko zdrowie, ale także karierę, rodzinę, majątek i globalną sławę. W „Pięknie jest żyć dwa razy” aktorka pisze o wysiłkach by odbudować swoje życie i powolnej drodze do odzyskania pełni siebie i pełni zdrowia. W branży, która nie akceptuje porażek, w świecie, w którym zbyt wiele głosów jest uciszanych, Stone znalazła siłę by powrócić, odwagę, by zabierać głos i wolę by zmieniać życia mężczyzn, kobiet i dzieci na całym świecie. W tej intymnej książce, tak szczerej, jak osobista rozmowa, Stone opowiada o przełomowych rolach, przyjaźniach zmieniających życie, najgorszych rozczarowaniach i największych osiągnięciach. Zdradza, jak od przemocowego dzieciństwa doszła do kariery w branży, która pod wieloma względami, pod przykrywką pieniędzy i przepychu, stosuje takie same metody. Opisuje siłę i sens, które odnalazła w swoich dzieciach i działalności humanitarnej. A w końcu dzieli się tym, jak walczyła by odnaleźć nie tylko swoją prawdę, ale też pojednanie i miłość rodziny. Stone trafiała na pierwsze strony gazet nie tylko z powodu urody i talentu, ale także przez swoją szczerość i niezgodę by „udawać miłą”. I właśnie te cechy sprawiają, że jej wspomnienia mają taką siłę. „Pięknie jest żyć dwa razy” jest książką dla zranionych i dla ocalałych; jest celebracją kobiecej siły i odporności, rachunkiem i wezwaniem do działania. Jest dowodem na to, że nigdy nie jest za późno, by zabrać głos. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Wrażliwa, mająca problemy emocjonalne, nie potrafiąca odnaleźć się w otaczającym ją świecie Susanna po próbie samobójczej zostaje umieszczona przez swoich rodziców w szpitalu psychiatrycznym. Rozpoznane zostaje u niej występowanie osobowości borderline. Początki szpitalnego życia są dla Susanny bardzo trudne, nie potrafi się pogodzić z rygorem, który zostaje jej narzucony już pierwszego dnia. Dziewczyna spotyka tu całą gamę barwnych charakterów i zaburzeń - od kleptomanki Giorginy przez molestowaną seksualnie, uzależnioną od valium i kurczaków Daisy, oszpeconą w trakcie pożaru Polly, aż po dominującą, żywiołową socjopatkę Lisę. [z okł.]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Stanisław Ulam bez wątpienia był wizjonerem. Jako jeden z pierwszych naukowców używał komputerów do pracy naukowej. Zaproponował też prezydentowi Kennedy’emu, aby sfinansował badania umożliwiające wysłanie ludzi na Księżyc, i pracował nad wynalezieniem nuklearnego napędu stosowanego w pojazdach kosmicznych. Jednak największym osiągnięciem lwowskiego matematyka było stworzenie bomby wodorowej. Całe przedsięwzięcie trzymano w ścisłej tajemnicy, a dokumenty z tego okresu wciąż nie zostały udostępnione. Naukowiec mówił, że bomba uczyni wojnę niemożliwą, lecz nie wiedział, jak bardzo się myli. Dlaczego Ulam został zapomniany, choć jego wynalazki zmieniły świat, w którym żyjemy? [nota wydawcy]

źródło okł.: https://www.empik.com

Jeannie Vanasco od wielu lat śni ten sam koszmar. Zawsze jest o nim: jednym z jej najbliższych licealnych przyjaciół. Chłopaku, który ją… zgwałcił? Czy to, co zrobił Mark, można tak określić? Kto lub co o tym decyduje? Jeannie postanawia – po czternastu latach milczenia – skontaktować się z Markiem. Mężczyzna zgadza się na spotkanie i rejestrację rozmowy. Vanasco szczegółowo opisuje swoją przyjaźń z Markiem przed i po napaści, zadając odważne i trudne pytanie: czy dobra osoba może popełnić straszny czyn? Przeprowadza z nim wywiad, badając, jak gwałt wpłynął na jego życie i jej własne. Bezlitosne i odważne Rzeczy, o których nie rozmawiałyśmy, kiedy byłyśmy dziewczynami są po części wspomnieniem, po części prawdziwym zapisem przestępstwa, a po części świadectwem siły kobiecych przyjaźni. To głos, który inspiruje do zadawania trudniejszych pytań oraz do koniecznej i od dawna zaległej dyskusji – o tym, jak przepisy prawa wpływają na uczucia i zachowania skrzywdzonych kobiet, a co za tym idzie, na częstotliwość zgłaszania przestępstw przeciwko wolności seksualnej. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Napisane przez San-mao "Saharyjskie dni" to pierwszy w literaturze chińskiej utwór, którego tłem są tajemnicze piaski Sahary. Dzięki niemu mieszkający na odludnym Tajwanie wyspiarze zyskali szerszy obraz świata. Pełen humoru styl autorki oraz bogata i zajmująca treść wzbudziły poruszenie już od pierwszego opowiadania. W 1979 roku „Reader’s Digest” opublikował w piętnastu językach Opowieść o Chince na pustyni autorstwa San-mao w m.in. w Australii, Indiach, Francji, Szwajcarii, Hiszpanii, Portugalii, Meksyku, RPA i Szwecji. W marcu 1991 roku japońskie wydawnictwo Chikumashobo wydało przekład Saharyjskich dni. Niektóre opowiadania ukazywały się sukcesywnie w przekładach na takie języki jak angielski, wietnamski, francuski oraz czeski. Utwory San-mao zdecydowanym krokiem weszły na arenę międzynarodową. Saharyjskie dni to pierwszy przekład literatury tajwańskiej w Polsce! [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Hanna Bakuła. Osoba kontrowersyjna. Pisarka i malarka tworzy swój autoportret i po raz pierwszy odkrywa wszystkie karty. Hanna Bakuła odważnie odpowiada na trudne i niewygodne pytania. Zdradza, jaką cenę zapłaciła za pozycję prawdziwie niezależnej kobiety. Powraca do kolorowego dzieciństwa, opowiada o szalonym Nowym Jorku lat osiemdziesiątych i pierwszych krokach w środowisku artystycznej bohemy. Zdradza przepis na przyjaźń z czterema byłymi mężami i bez zbędnych sentymentów rozlicza się z popełnionych błędów. Otwiera swoje prywatne archiwum, pokazuje niezwykłe zdjęcia, opowiada o spotkaniach i przyjaźniach z wybitnymi osobami: Agnieszką Osiecką, Januszem Głowackim, Korą, Beatą Tyszkiewicz, Izabelą Jarugą-Nowacką. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Niezwykła książka przebojowego artysty, który odkrywa, że najlepszą wersją siebie stał się wtedy, kiedy nauczył się poddawać. Historia życia Bono, pełna luźnych historii, prześmiewcza, wnikliwa i pouczająca, jest ułozona – ale nie nazbyt schludnie – wokół czterdziestu piosenek U2. Artysta dorastał w północnym Dublinie z ojcem katolikiem i matką protestantką, w czasach, kiedy w Irlandii nasilała się przemoc na tle religijnym. Miał czternaście lat gdy stracił matkę i ta bolesna nieobecność zdeterminowała jego późniejsze poszukiwanie rodziny. Dorastał czując się jak przeciętniak, jednak jego życie jest dowodem, że nikt nie jest przeciętny. Twórczość Bono jest chaotyczna, ale kreatywność nigdy go nie opuszcza… w studiu, na scenie, podczas protestów, w korytarzach Kongresu, czy barze na rogu. W książce przeczytamy o zmaganiach artysty z własną agresją, co znajduje odbicie w jego tekstach o miłości i unikaniu przemocy, usłyszymy też wyznanie o „ego większym od poczucia własnej wartości”. W ciągu czterech dekad z grupy nastolatków aspirujących do sławy U2 przekształciło się w jeden z najważniejszych zespołów na świecie, a Bono z aktywisty na pół etatu stał się wpływowym działaczem, który walczy o anulowanie długów najbiedniejszych krajów i przekonuje rządy, zwłaszcza rząd Stanów Zjednoczonych, by odpowiedziały na globalny kryzys związany z AIDS. Bono opisuje, jak rodził się PEPFAR, Prezydencki Awaryjny Plan Pomocy ds. AIDS (President’s Emergency Plan for AIDS Relief), wtedy największa w historii medycyny inicjatywa dotycząca ochrony zdrowia, nastawiona na walkę z konkretną chorobą. Pisze też o „faktywistach”, czyli działaczach współzałożonej przez niego pozarządowej organizacji ONE, a jej siostrzaną instytucję (RED) opisuje jako „narkotyczną furtkę” do aktywizmu. Fani U2 dowiedzą się dlaczego, według Bono, U2 wciąż istnieje pomimo dziesięcioleci osobistych zmagań i nieporozumień oraz znajdą klucz do zrozumienia najpopularniejszych i najważniejszych piosenek zespołu. Książka otwiera drzwi do wewnętrznego życia Bono. Stale nurtującym go tematem jest marnowanie ludzkiego potencjału, tak samo, jak kwestia wiary, którą porównuje do wyłuskiwania ważnych sygnałów ze zgiełku, do „cichego głosu”, który najsilniej słyszy w swoim małżeństwie, muzyce i walce przeciwko skrajnej biedzie. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Zbigniew Domino, autor „Sybiraczki” był dobrym, wytrawnym pisarzem. Był, ponieważ odszedł 11 czerwca tego roku. Miał mocno rozbudzoną wyobraźnię i niezwykłą intuicję, które to przymioty są dla ludzi pióra niezwykle cenne. I bogatą biografię nabrzmiałą od niezwykłych zdarzeń i dramatycznych przeżyć, niekiedy zupełnie niewiarygodnych. Dawało mu to ogromny materiał literacki, co zaowocowało sporą ilością poczytnych książek – powieści i zbiorów opowiadań, różnie, jak to zazwyczaj bywa, przyjmowanych przez krytyków, inaczej przez czytelników. W 2001 roku ukazała się „Syberiada polska”. Książka, która wyjątkowo mu wyszła. Okazała się być wybitnym dziełem epickim opartym na dramatycznych, miejscami wręcz tragicznych losach zesłańczych rodziny Dolinów. Główny bohater powieści, Staszek Dolina, to porte-parole autora Jeden z cenionych polskich krytyków nazwał Syberiadę powieścią prawdziwą, inny przyrównał epikę Dominy do pisarstwa Władysława Reymonta, mistrza tego gatunku. Temat syberyjski podjęty wówczas przez Zbigniewa Dominę zaowocował kolejnymi tytułami – „Czas kukułczych gniazd” i „Młode ciemności”. Do tej trylogii dołączył z czasem „Zaklęty krąg” (plon obfitej korespondencji z Sybirakami, ich rodzinami, wiernymi czytelnikami, pieczołowicie opracowany i opatrzony komentarzami autora) oraz „Tajga” i wznowione po latach „Cedrowe orzechy”. Ta ogromna, niełatwa, ale niezwykle cenna literacka robota została doceniona przez krytykę i ciepło przyjęta przez czytelników. Pozostanie w historii literatury polskiej jako wielka epopeja syberyjska. [nota wydawcy].

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Po ogromnym sukcesie swojej autobiograficznej książki, tym razem Michelle Obama, była Pierwsza Dama USA, dzieli się wiedzą i praktycznymi wskazówkami, jak zachować równowagę w dzisiejszym, pełnym niepewności świecie i jak radzić sobie ze zmianami. Jak budować trwałe i szczere relacje? Jak tworzyć wspólnoty i budować je pomimo różnic, czerpiąc z nich siłę? Jakich narzędzi używać, aby poradzić sobie z poczuciem zwątpienia lub bezradności? Co robić, kiedy czujemy, że mamy dość? Michelle Obama czerpiąc ze swoich doświadczeń matki, córki, małżonki, przyjaciółki i Pierwszej Damy, dzieli się nawykami i zasadami, które wypracowała, aby skutecznie pokonywać różne życiowe mielizny i przeszkody. Opowiada o swoich najcenniejszych praktykach, np. sile małych rzeczy, „miłym rozpoczynaniu”, „sięganiu wysoko”, budowaniu „kuchennego stołu” zaufanych przyjaciół i mentorów, oraz o podejściu, dzięki któremu od ponad 30 lat razem z Barackiem Obamą tworzą udany związek, rodzinę i wspólnotę. Z charakterystycznym dla siebie humorem, szczerością i współczuciem podejmuje również kwestie związane z rasą, płcią i aktywnością społeczną. Zachęca tym samym do zmierzenia się ze strachem i uprzedzeniami, znalezienia siły we wspólnocie i do odnajdywania w sobie motywacji do odważnego realizowania swojego potencjału. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Był to jeden z najbardziej przejmujących obrazów dwudziestego wieku: dwóch młodych chłopców, dwoje książąt idących za trumną matki. Świat patrzył w smutku – i przerażeniu. Kiedy Diana, księżna Walii, została pochowana, miliardy ludzi zastanawiały się, co książęta muszą myśleć i czuć – i jak potoczy się ich życie. Teraz Harry w końcu opowiada swoją historię. Ten drugi, książka pełna surowej, niezachwianej szczerości, jest na wielu poziomach przełomowa dzięki przenikliwości, serii olśnień, samoanalizie i ciężko wywalczonej mądrości na temat wiecznej mocy miłości, która triumfuje nad żalem. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Pierwsze 11 lat życia spędziłam w "odzyskanym-dla-macierzy-Szczecinie". Było to dzieciństwo katolickie, patriarchalne i pe-er-el-owskie, czyli depresyjno-opresyjno-represyjne. Całkiem banalne w tamtym czasie. Błyskotliwa i iskrząca ciętym dowcipem powieść graficzna, jakiej jeszcze nie czytaliście i nie oglądaliście. W świecie "Totalnie nie nostalgii" sąsiadują ze sobą wata cukrowa, dziecięce wygłupy, poważne lektury i cierpienia, których żadna dziewczynka nie powinna zaznać. [z okładki]

źródło okładki : https://w.bibliotece.pl

Tara Westover urodziła się w górach Idaho, w rodzinie mormonów. Po raz pierwszy przekroczyła próg szkoły w wieku siedemnastu lat. Publiczna edukacja była jedną z wielu rzeczy, w stosunku do których był sceptyczny jej fanatycznie religijny ojciec. Gdy w domu rodzinnym pojawiła się przemoc, nie było nikogo, kto mógłby zainterweniować. Punktem zwrotnym dla dziewczyny okazał się moment, kiedy jeden z braci dostał się do college’u. Tara postanowiła pójść w jego ślady. Pragnienie wiedzy zmieniło jej życie, zaprowadziło za ocean i na inny kontynent, na Harvard i Cambridge. Dopiero wtedy zaczęła się zastanawiać, czy nie wyjechała zbyt daleko i czy istnieje jeszcze dla niej droga powrotna do domu. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://www.empik.com

Inspirująca autobiografia jednego z najważniejszych współczesnych psychoterapeutów. Z młodości uciekł niczym z domu wariatów, ale w głębi duszy nigdy nie uległ presji bycia normalnym. Bo czy to nie szaleństwo – przez 75 lat szukać swojej prawdziwej natury i toczyć walkę z własnym ego? Niepokorny buddysta, zbuntowany terapeuta, autorytet, który przyznaje, jak wiele jeszcze nie wie, i z rozbrajającą szczerością mówi o swoich błędach oraz głęboko zakorzenionym egoizmie. W szczerej i intymnej autobiografii Wojciech Eichelberger opowiada o tym: czy to my sterujemy naszym życiem, czy robią to wydarzenia, na które nie mamy wpływu? czy psychoterapeuta zawsze jest dobrym partnerem i rodzicem, czy też popełnia więcej błędów niż jego pacjenci? co w życiu jest ważniejsze niż szczęście? A przede wszystkim – jak mądrze pracować, kochać i myśleć, by z tej zawiłej, przypadkowej i ułomnej materii sklecić jedno dobre życie. Książka, która pomoże każdemu lepiej zrozumieć siebie. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://www.empik.com

Wychowany w pałacu potomek chłopów. Jako artysta narodził się już w wieku czterech lat, dzięki fortepianowi bez nóg i klawiatury. Uważa, że całe jego życie to seria przypadków. W końcu gdyby pewien reżyser nie włączył w odpowiednim momencie telewizora, prawdopodobnie nigdy nie zostałby aktorem. Zbigniew Zamachowski to dla jednych niezapomniany pan Wołodyjowski, dla innych – fenomenalny Shrek. Pracował z największymi: Grzegorzewskim, Kieślowskim, Kutzem, Wajdą. Wisława Szymborska wystawiła mu jedną z najlepszych recenzji w jego życiu: „Lubię jak pan gra, bo pan gra tak, jakby pan nie grał”. I choć zagrał ponad trzysta ról filmowych, telewizyjnych i teatralnych, dla niego najważniejsza jest wciąż muzyka, od której tak naprawdę wszystko się zaczęło. W rozmowie z Beatą Nowicką wspomina dzieciństwo, czasy studenckie i początki kariery. Opowiada o przygodzie z prohibicją, o tym, jak Bogusław Linda uratował mu życie, a Wojciech Malajkat złożył protest przed mauzoleum Lenina. Odsłania często zaskakujące kulisy pracy na estradzie, w filmie i teatrze. Zdradza też, co czuje ojciec czwórki dzieci, które nie poszły w jego ślady, i uchyla kurtynę do świata miłości. To nie tylko wywiad ze świetnym aktorem, ale też opowieść o czterdziestu najlepszych latach historii polskiego kina i teatru. Lśni od anegdot, zabawnych historyjek, tajemnic. Zamachowski ma dar opowiadania „filmowymi scenami”, dzięki czemu czytelnik czuje się… jak w filmie. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://www.empik.com

We wspomnieniach z czasu prezydentury, Barack Obama przedstawia dzieje nieprawdopodobnej przemiany młodego, poszukującego własnej tożsamości człowieka w przywódcę wolnego świata. Ukazuje zarówno swoje polityczne dojrzewanie, jak i przełomowe momenty pierwszej kadencji swojej, przypadającej na czasy dramatycznych zmian i zawirowań, prezydentury. Zaprasza czytelników do Gabinetu Owalnego i Sali Sytuacyjnej Białego Domu oraz zabiera ich w podróż do Moskwy, Kairu, Pekinu i wielu innych miejsc. Poznajemy tok jego myślenia, gdy organizuje swój gabinet, zmaga się z globalnym kryzysem finansowym i mierzy z Władimirem Putinem, spiera się z generałami o amerykańską strategię w Afganistanie, podpisuje reformę Wall Street, reaguje na niszczycielską eksplozję platformy wiertniczej Deepwater Horizon i zezwala na przeprowadzenie operacji Trójząb Neptuna, w której ginie Osama bin Laden. To niezwykle osobista i autorefleksyjna opowieść o człowieku, który założył się z historią – zaangażowanym animatorze społecznym poddanym próbie światowej polityki. Obama otwarcie pisze o siłach, które w kraju i za granicą stały mu na drodze, oraz o tym, jak życie w Białym Domu wpłynęło na jego żonę i córki. Nie obawia się mówić o wahaniach i rozczarowaniach, jednak nigdy nie wątpi w słuszność swojego przekonania, że w ramach wielkiego, amerykańskiego eksperymentu zawsze możliwy jest postęp. Były prezydent Stanów Zjednoczonych przypomina, że demokracja nie jest darem z niebios – trzeba ją dzień po dniu wspólnie budować na fundamencie empatii i porozumienia. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl